Prezident İlham Əliyev 16 illik prezidentlik dövründə
daim xüsusi xətlə seçilən humanizm prinsipinə sadiq qalaraq, Novruz
bayramı ərəfəsində növbəti əfv sərəncamı imzaladı. Bu, yüzlərlə
övladın valideyninə qovuşması, yüzlərlə ailədə bayram sevincinin
yaşanması deməkdir. Dövlət başçısı müstəsna səlahiyyəti olan
bağışlamaq hüququndan məhz insanlara azadlıq kimi gözəl nemətin
bəxş edilməsində istifadə edir. Bayram ərəfəsində bu, təkcə
yüzlərlə ailəyə deyil, bütövlükdə Azərbaycan cəmiyyətinə verilən
hədiyyə oldu.
Sərəncam ümumilikdə 431 şəxsi əhatə edir. 399 nəfər cəzasının
çəkilməmiş hissəsindən azad edilib. Bununla yanaşı, ömürlük həbsdən
azad edilmiş bir məhkumun cəzası 25, iki məhkumun cəzası isə 20 ilə
endirilib. 11 nəfər şərti cəzadan, 3 nəfər islah işləri cəzasından,
1 nəfər ictimai işlər cəzasından, 12 nəfər isə cərimə cəzasından
azad edilib. Beləliklə, 431 ailədə bayram sevinci yaşanır.
Bu, Prezident İlham Əliyevin 2003-cü ildən indiyə qədər 33-cü əfv
sərəncamıdır. 16 illik prezidentlik dövründə İlham Əliyev ildə 2
dəfədən çox bağışlamaq hüququndan istifadə edib. Hər əfv
sərəncamının yüzlərlə şəxsi əhatə etdiyini nəzərə alsaq və bura
Amnistiya aktlarını da əlavə etsək, dövlət başçısının humanizm
siyasətinin miqyasını təsəvvür etmək olar.
Prezident İlham Əliyevin martın 16-da imzaladığı “Məhkum olunmuş
bir sıra şəxslərin əfv olunması haqqında” sərəncamı isə xüsusi
əhəmiyyət kəsb edir. Çünki bu sərəncama həm də son dövrlər ölkədə
aparılan köklü islahatların davamı olaraq baxmaq lazımdır. Əfv
olunanlar arasında adı hüquq müdafiəçilərinin siyahısına salınmış
50-dən çox şəxsin olması da bunu deməyə əsas verir.
Keçmiş səhiyyə naziri Əli İnsanov, AXCP sədrinin müavinləri Gözəl
Bayramlı və Fuad Qəhrəmanlı, AXCP sədri Əli Kərimlinin qaynı Eynur
Seyidov, Müdafiə Nazirliyinin sabiq mətbuat xidmətinin rəhbəri
Eldar Sabiroğlunun oğlu Rüfət Səfərov, jurnalist Fikrət
Fəraməzoğlu, “Nida” Vətəndaş Hərəkatının üzvü İlkin Rüstəmzadə,
Elgiz Qəhrəman, gənc fəallar Qiyas İbrahimov, Bayram Məmmədov,
Rəşad Ramazanov, Murad Ədilov (Fransada yaşayan Natiq Adilovun
qardaşı) və digərləri. Bu şəxslər siyasi məhbus kimi qələmə verilir
və adətən onların üzərindən “siyasi hücumlar” edilirdi.
Prezident İlham Əliyev bu sərəncamı ilə göstərdi ki, onların siyasi
mövqeyi törətdikləri cinayətə aidiyyəti olmadığı kimi, dövlət
başçısının humanist addımından yararlanmalarına da heç bir
aidiyyəti yoxdur.
Prezident İlham Əliyev 2003-cü ildə bəyan etdiyi “Mən hər bir
azərbaycanlının prezidenti olacam” prinsipinə sadiq qaldığını bir
daha nümayiş etdirdi. Bu, bütövlükdə Azərbaycan cəmiyyətini
sevindirir və hər bir vətəndaşda dövlətə, onun rəhbərinə inamı
gücləndirir.
Hərçənd, dövlət başçısının bayram ərəfəsində cəmiyyəti barışa,
sülhə, inama kökləyən humanist addımından siyasi qazanc əldə etməyə
cəhdlər də diqqətdən qaçmır. Xüsusilə Əli Kərimli və ətrafına
toplaşanlar, onunla yanaşı, keçmiş səhiyyə naziri Əli İnsanov iddia
edirlər ki, əfv sərəncamı “19 yanvar mitinqi” və Qərbin təzyiqi
nəticəsində reallaşıb.
Birincisi, Azərbaycan dövləti ilə “təzyiq dilində”
danışmağın mümkünsüz olduğu dəfələrlə sübut olunub. Xüsusilə dövlət
başçısı 16 illik prezidentliyi dövründə heç vaxt kimlərinsə, yaxud
hansısa qüvvələrin istəyinə uyğun addım atmayıb. Dövlət başçısı
fəaliyyəti dövründə sübut edib ki, nə Azərbaycan təzyiqlərə boyun
əyən ölkədir, nə də Azərbaycan lideri şəxsi iradəsinin əleyinə
gedən şəxsiyyətdir.
İkincisi, Azərbaycan hüquqi dövlətdir, hətta
hansısa dairələr kimlərinsə azad edilməsini istəsələr belə, bu, heç
nəyi dəyişdirə bilməz. Azərbaycan Prezidenti də yalnız
konstitusiyanın ona verdiyi səlahiyyətlər çərçivəsində hərəkət
edir, qanunun aliliyini daim əsas tutur. Bunun fonunda hər-hansı
gülünc iddialar irəli sürmək, özünü biabır etməkdən başqa bir şey
deyil.
Üçüncüsü, Ə.Kərimli və komandası “19 yanvar
mitinqi” iddiası ilə doğrudan da özünü gülünc vəziyyətinə salır.
Doğrudanmı, dünya gücləri qarşısında əzmlə milli maraqlarımızı
müdafiə edən və bir addım da geri çəkilməyən Azərbaycan lideri
qərarlarını gerçəklikdən uzaq iddialara uyğunlaşdırır? Belə
düşünmək artıq kliniki hadisədir.
Əslində Əli Kərimli və dəstəsinin son dövrlər kliniki vəziyyətdə
olduğu aydın görünür. Çünki dövlət başçısının cəmiyyətə barış, sülh
mesajı olan bu sərəncamının bir sıra ciddi siyasi nəticələri
olacaq:
1. Cəmiyyətdə siyasi mövqeyindən asılı olmayaraq, müsbət abu-hava
yaranacaq.
2. Mövcud hakimiyyətin mövqeləri daha da güclənəcək.
3. Azərbaycana qarşı “siyasi məhbus” iddiaları aradan qalxacaq və
belə iddiaların ixrac edildiyi Qərbdə ölkəmiz haqqında müsbət imic
güclənəcək.
4. Son dövrlər sosial sferada atılan inqilabi addımlardan sonra bu
sərəncam prosesin siyasi müstəviyə keçməsi deməkdir. Bu isə
Azərbaycanda xalq-iqtidar tandemini daha da gücləndirir.
5. Baş verənlər həm də Əli Kərimlinin onun siyasi cameədə
qalmasının yeganə səbəbi olan iddialarının alt-üst olması
deməkdir.
Cəmiyyətin sevincinə “göz dikmək” olan belə iddiaların irəli
sürülməsi də məhz bu narahatlıqdan irəli gəlir. Hərçənd, bu
iddiaları irəli sürənlər çox istəyərdilər ki, əfv sərəncamı
olmasın, heç kim, hətta adı hüquq müdafiəçilərinin siyahısına
salınmışlar həbsxanada qalsınlar, çünki bu, onları “siyasi ölümdən”
xilas edərdi. Lakin Prezident İlham Əliyev müstəsnə səlahiyyətini
insanlara məhz azadlıq kimi şirin nemətin bəxş edilməsi üçün
növbəti dəfə istifadə etdi. Buna qarşı iddialar irəli sürmək
cəmiyyətin sevincinə “göz dikmək” və Prezidentin humanist
addımından öz maraqlarına uyğun “yararlanmaq”dan başqa bir şey
deyil…
Publika.az
