“Sistemin özündə olan qüsurlar ABŞ-da demokratik
seçkilərin keçirilməsini mümkün etmir”
“Yeni Azərbaycan” qəzetinin baş redaktoru, millət vəkili Hikmət
Babaoğlunun müsahibəsi:
- Hikmət müəllim, ABŞ-ın seçki sistemi və bu sistemdəki
qüsurlar nədən ibarətdir?
- Bütün ekspertlərin ümumi fikri bundan ibarətdir ki, ABŞ-ın seçki
sistemində çox böyük qüsurlar var. Bu qüsurlar prinsip etibarı ilə
demokratik seçkilərin keçirilməsinə ciddi əngəllər törədir və ya
onu mümkün etmir. Demokratiyadan və demokratik seçkilərdən
danışarkən bunu iki cür səciyyələndirirlər, təsnifatlandırırlar.
Birincisi, birbaşa, ikincisi isə vasitəli demokratiyadır. Birbaşa
demokratiyada seçkilər seçicinin birbaşa müvafiq namizədə səs
verməsi ilə baş tutur. Beləliklə seçicinin seçki hüququ birbaşa
təmin olunur. Bu ən doğru demokratiyadır. ABŞ-ın seçki
demokratiyası isə seçicilər kollegiyasına əsaslanır və vasitəli
demokratiya hesab olunur. Buna bir növ vəkalət demokratiyası deyə
bilərik. Proses necə baş verir? ABŞ seçki qanunlarına görə, fedaral
dövlətin subyektlərində olan seçicilər öz seçici kollegiyasında
təmsil olunan nümayəndələrinə səs verirlər. Bu proses başa
çatdıqdan sonra Nümayəndələr Palatasında yenidən səsvermə
keçirilir. 538 üzvü olan Nümayəndələr Palatasının 270-inin səsini
alan namizəd prezident seçilmiş olur. Amma, burada ikinci qanun
pozuntusu müşahidə olunur. Əgər 270 səsi heç bir namizəd toplaya
bilmirsə, ən çox səs toplayan namizəd prezident seçilmiş hesab
olunur. Burada ikiqat qanun pozuntusu baş verir. Hətta, üçüncü bir
məsələ də var. Bu ondan ibarətdir ki, tutaq ki, bəzi hallarda
seçicilər öz seçici kollegiyasını müəyyənləşdirən zaman şərti
olaraq desək, respublikaçılara səs veriblər. O, isə Nümayəndələr
Palatasında həmin səsi demokratlara verə bilir. Yəni, belə hallara
da təsadüf olunur. Təzad yaradan üçüncü halıda əlavə etsək ortaya
əcaib bir demokratiya, əslində olmayan demokratiya mənzərəsi çıxır.
Buna biz amerikansayağı demokratiya deyirik.
Bəs, nədən biz bu qüsurlardan indi danışırıq və niyə indi daha cox
aktualdır? Sistemdəki bu boşluq hazırkı prezident seçkiləri
ərəfəsində özünü daha qabarıq şəkildə büruzə verdi və gördük ki,
vəziyyət bir qədər emossional müstyəviyə transfer olunanda ABŞ-ın
seçki qanunları bunu tənzimləyə bilmir. Nəticədə də hazırda baş
verən hadisələrin şahidi oluruq. Bəziləri hesab edir ki, bu ABŞ
demokratiyasına yaraşmır. Ancaq, mən hesab edirəm ki, bu elə ABŞ
demokratiyasına yaraşan demokratiyadır. Çünki, ABŞ demokratiyası
güc demokratiyasıdır. Qanunların demokratiyası deyil,
demokratiyanın klassik tələblərinə cavab verən demokratiya deyil.
ABŞ demokratiyası xalqın insan hüquqları ilə məhdudlaşdırılmış
azadlığı deyil, əksinə gücün və aristokratiyanın hüquqları ilə
tənzimlənən, hakimiyyəti müdafiə edən demokratiyadır. Dolayısı ilə
ABŞ demokratiyasının fəlsəfəsində Aristotelin aristokratiya
nəzəriyyəsi dayanır. ABŞ demokratiyası seçilmişlərin
demokratiyasıdır. Əgər, belə olmasaydı, biz ABŞ-da çoxsaylı qanun
pozuntularının, dini, milli, irqi ayrıseçkiliyin, ksenofobiyanın,
dəri rənginə görə vətəndaşların cəzalandırıldığının şahidi
olmazdıq. Bütün bunların hamısı ABŞ demokratiyasının
boşluqlarından, onun fəlsəfəsinin mahiyyət etibarı ilə həqiqi
demokratiya əsasında formalaşmamasından irəli gəlir
- Xalqın birbaşa iştirak etmədiyi seçkilərdə şəffaflıq
mümkündürmü?
- Burada şəffaflıqdan danışmaq çətindir. Hətta mümkün deyil. Yəni,
sistemin özü imkan vermir ki, onun şəffaf olmasını bir şəkildə
əsaslandırasan. Bu gün ABŞ mətbuatının rəsmən yazdığına görə, orada
yaşayan hər 5 vətəndaşdan biri seçki prosesində iştirak etmir.
Çünki, onların adı seçici siyahılarına salınmır. İkincisi, ABŞ-da 6
milyona yaxın insan cinayət törətdiklərinə görə səs verə bilmirlər.
Çünki, cinayət törədənlər səsvermədə iştirak etmirlər. Halbuki bu
demokratiyanın prinsiplərinə ziddir. Cinayət törətmək o demək deyil
ki, şəxs vətəndaşlıqdan çıxarılıb, səsvermə hüququ əlindən alınıb.
Klassik demokratiyalarda, o cümlədən Azərbaycanda seçki qanunauyğun
şəkildə keçirilir və həbsxanada olan insanlar da vətəndaş
olduqlarına görə öz konstitusion, seçib-seçilmək hüquqlarından
istifadə edirlər. Amma, ABŞ-da isə cinayət törədənlərin səsvermə
hüququ tanınmır.
ABŞ-da prezidentliyə rəqiblərin bir-birinə ittihamlarından
görürük ki, 1.8 milyon insan həyatda yoxdur, ancaq onların adı
seçki bülletenlərindədir.
Bunun özü seçkinin şəffaflığına kölgə salan məsələdir. Eyni zamanda
federasiya subyektlərində ayrı-ayrı ştatlarda qeydiyyatda olan
şəxslər bir neçə dəfə səs verə bilirlər. Məsələn, elə vətəndaş var
ki, vaxtilə 3-5 ştatda qeydiyyatda olub, sonra yerini dəyişib. Bu
adlar orada qalmaqla belə bir qarışıqlıq yaradır. Bunların hər
birini üst-üstə gəlsək, ABŞ seçicilərinin neçə faizi bu prosesdə
iştirak etmir, yaxud iştirak edib, bir neçə dəfə mövqe nümayiş
etdirə bilir. Əgər sadaladığımız faktları bir yerə toplayıb, soyuq
məntiqlə düşünsək ABŞ-da şəffaf seçkidən söhbət gedə bilməz. Ona
görə də bu gün prezidentliyə Respublikaçıların namizədi Donald
Tramp deyir ki, seçkinin saxtalaşdırılmasından şübhələnir. Bəri
başdan deyir ki, o seçkinin nəticələrini tanımaya bilər. Yəni, bunu
sıradan bir adam yox, ABŞ seçki məcəlləsini dərindən bilən, seçki
prosesində iştirak edən və bu mərhələyə gəlib çatan ciddi bir
namizəd deyir. Belə olan halda düşünürəm ki, ABŞ demokratiyasını
ideallaşdırmaq lazım deyil və bu ölkənin kiməsə demokratiya dərsi
verməyə nə haqqı, nə də hüququ var. İlk növbədə ABŞ-ın daxilindəki
əsl demokratik hadisə olan seçkilər xalqın iradəsi nəticəsində baş
tutmalıdır. Hazırki sisitemdə isə sadaladığımız və sadalamadığımız
nə qədər ciddi problemlər var.
- ABŞ-da seçkilərə beynəlxalq müşahidəçilər buraxılmır.
Sizcə, səbəb nədir?
- ABŞ demokratiyası gücə əsaslanır. Təssüf ki, bu gücün mənbəyi
kimi qanunlar çıxış etmir. Bu gücün mənbəyi kimi hakim siyasi
elitanın mövqeyi çıxış edir. Bu çox ciddi fərqdir. Ona görə də
ABŞ-da siyasi və demokratiya eqoizmi o səviyyədədir ki, onlar
nəinki kiminsə bu seçki prosesi haqqında rəy söyləməsini eşitmək,
ümumiyyətlə bu seçkini heç kimin müşahidə etməsini istəmirlər.
ABŞ-da 2012-ci ildə keçirilən prezident seçkilərini izləməyə
ATƏT-in Demokratik Təsisatlar və İnsan Haqları Bürosunun müşahidə
missiyasına icazə vermədilər. Yaxud ayrı-ayrı ştatlarda onları
seçki məntəqələrinə buraxmadılar, seçicilərlə ünsiyət qurmasına
icazə vermədilər. Hətta, bəzi ştatlarda onlara xüsusi xəbərdarlıq
etdilər ki, seçki məntəqələrinə 30 metrdən artıq yaxınlaşarsınızsa,
cəzalandırılacaqsınız, həbs olunacaqsınız.
Belə olan halda ABŞ-da seçkinin demokratik keçirilməsi
ciddi şübhələr doğurur.
Başqa ölkələrdə hansısa bir seçki prosedurunda pozuntular baş verən
zaman ABŞ-ın qeyri hökumət təşkilatlarından başlamış, Dövlət
Departamentinə qədər bəyanat verirlər. Təəssüf ki, ABŞ-da eyni
hallar baş verəndə nə beynəlxalq insan haqları təşkilatları, nə də
Dövlət Departamenti bununla bağlı məsələləri şərh etmirlər,
ümumiyyətlə qiymətləndirmirlər. Bu günə qədər görmədim ki, hansısa
insan hüquqları təşkilatı ABŞ prezidentliyinə namizəd Donald
Trampın iddiaları ilə bağlı fikir bildirsin. Yaxud seçkidən sonra
bu iddialara münasibət bildiriləcəkmi? Bununla bağlı transmilli
media nədən heçnə yazmır? ABŞ-ın özündə olan federal səviyyəli
qəzetlərin heç birində bununla bağlı məqalələr dərc edilmir, rəylər
bildirilmir. Ona görə də düşünürəm ki, bütün bunlar ABŞ
demokratiyasının boşluqlarıdır.
- Bu məsələlərdə medianın korrupsiyalaşması ilə bağlı
fikirlər səsləndirilir. Bununla bağlı nə deyə
bilərsiniz?
- Bu gün media ciddi bir institusional vasitədir, yumuşaq gücdür.
Medianın hər hansı bir demokratik ölkədə seçkilərin
nəticələrinə birbaşa və ya dolayısıyla təsiri var. Çünki,
bütün təbliğat və təşviqat bu və ya digər şəkildə media üzərindən
həyata keçirilir. Məsələ ondadır ki, ABŞ-da federal səviyyyədə olan
qəzetlərin mütləq əksəriyyəti birtərəfli mövqe nümayiş etdirir.
Trampın fikirlərinin ictimaiyyətə çatdırılmasında yalnız iki media
orqanı obyektiv fəaliyyət göstəir. Bunu Trampın özünün fikirlərinə
əsasən deyirəm. Belə olan halda maraqlı sual yaranır. Əgər,
doğrudan da ABŞ-da həqiqətən demokratiya varsa və media
demokratiyanın bir parçasıdırsa, nəyə görə federal səviyyəli
qəzetlərin mütləq əksəriyyəti Trampın çıxışlarına və təbliğinə
embarqo qoyur? Eyni zamanda Qərbin transmilli mediası mütləq əksər
hallarda Hilları Klintonun tribunasına çevrilirlər?Burada biz
transmilli medianın kiminsə əlində silah olduğunu görürük. Kimsə
dediyimiz güc mərkəzi görünür, demokratiyanın müdafiəçisi deyil. Bu
gizli güc mərkəzi demokratiyanın müdafiəçisi olsaydı, o zaman hər
iki namizəd üçün bərabər şərtlər yaradardı. Bu məsələlərin media
tərəfindən göz ardı edilməsi onu göstərir ki, transmilli və ABŞ
mediası eyni mərkəzdən idarə olunurlar və öz məqsədlərindən kənar
heç bir məqsədə xidmət etmirlər. Onlar idarə olunurlar. Ona görə də
dünyada baş verən hadisələr zamanı, o cümlədən Azərbaycanla bağlı
məsələlərə münasibətdə də biz bütün transmilli və ABŞ mediasının
vahid drijor tərəfindən idarə olunan bir ansambıl kimi sinxron
hərəkət etdiyinin şahidi oluruq. Bu da çox yaxşı təcrübə oldu ki,
2016-cı ildə nəhayət bütün dünya gördü ki, imperializmin
nəzarətində olan transmilli media nədən ibarətdir, nəyə xidmət
edir, dünyaya qlobal dəyər kimi təqdim olunmağa çalışılan
demokratiya nə şəkildə manipulyasiya edilir və konkret siyasi
elitanın maraqlarından kənar olan media necə rədd edilir.
- Adətən ABŞ-da prezidentlər Respublikaçılar və Demokratlar
partiyasında seçilir. Nədən bu iki partiyanın
namizədləri?
- ABŞ-dakı prezident seçkilərində iki partiya-Demokratlar və
Respublikaçılar arasında mübarizə hər zaman olub. Məsələ ondadır
ki, bu seçkilərdə rəqabət artıq qarşıdurma və şiddətli qeyri-əxlaqi
tendensiyalar üzərində qurulur. Ona görə ki, ənənəvi sistem bu
sistemə daxil olacaq yeni namizədləri qəbul etmir. Yəni, Tramp
qeyri-standart siyasətçidir. Eyni zamanda Tramp xarakterli
siyasətçidir. Əks tərəf düşünür ki, ABŞ-a Tramp kimi
qeyri-standart, xarakterli, öz mövqeyi olan bir şəxs dövlət başçısı
seçilərsə, ABŞ-ın klassik dövlət maşını bu adamı idarə etməyə
bilər. Yəni, Tramp Obama deyil və dövlət maşını tərəfindən idarə
olunmayan bir subyektə çevrilə bilər. Belə olanda ABŞ-ın
formalaşdırdığı beynəlxalq münasibətlər sisteminə yeni keyfiyyət
gələ bilər. Tramp seçki prosesində səsləndirdyi ittihamların
arxasınca getsə, konkret olaraq “Yaxın Şərqdə İŞİD-i, Əl-Qaidəni
Obama və Klinton yaradıb” kimi fikirlərinin arxasınca getsə, ABŞ-ın
dünya hegemoniyası uğrunda apardığı mübarizədə maraqlarına ziyan
dəyə bilər və doğrudan da bəlli olar ki, bu gün ABŞ və Qərb
imperializmi Yaxın Şərqdə səlib yürüşü keçirir, milli dövlətləri
dağıdır, resurslarını istismar edir.
Ona görə də ənənəvi ABŞ siyasəti bu yeni xarakterli
siyasətçini sıxışdırmağa çalışır.
Çünki, nəticə etibarı ilə bu ABŞ və Qərb-in dünya hegemonluğu üçün
təhlükə yarada bilər. Eyni zamanda bu gün namizədlər bir-birini
qurşaqdan aşağı zərbələrlə təhdid edirlər. Hillari Klinton
çıxışlarında birində dedi ki, “Əgər Tramp prezident seçilərsə,
Kremldə bayram olacaq və Çin buna çox sevinəcək”. Bu isə o deməkdir
ki, tək qütblü beynəlxalq münasibətlər sistemində Trampın seçilməsi
ilə qütblərin formalaşmasına şəraitin yaranma ehtimalı ola bilər.
Yəni, Rusiya və Çin ABŞ üçün rəqib ola bilər. Ona görə də nə etmək
lazımdır? Bütün qanuni və qeyri-qanuni yollarla Trampı sıxışdırmaq
lazımdır ki, ABŞ-ın imperialist maraqlarına təhlükə yaranmasın.
- Lobbi fəaliyyəti ABŞ-dakı seçkilərə nə dərəcədə təsir
edir?
- Ənənəvi olaraq ABŞ-ın siyasi proseslərində lobbiçilik hər zaman
xeyli rol oynamağı bacarıb. Ona görə də düşünürəm ki, ABŞ-da
prezident seçkiləri kapitala və maliyyəyə söykəndiyi üçün
lobbiçiliyin çox böyük rolu var. 2012-ci ildə ATƏT-in Demokratik
Təsisatlar və İnsan Hüquqları Bürosunun nümayəndəsi yekun
hesabatında bildirmişdi ki, ABŞ-da prezident seçkilərinə o qədər
çox pul xərcləyirlər ki, bəzən elə düşünürsən ki, hər bir səs bəlli
bir məbləğ qarşılığında alınır. Ona görə də burada demokratiya
alınıb satılırsa, burada mütləq ciddi maliyyə əməliyyatlarının
olmasl da mümkündür. Hər bir lobbi təşkilatını öz maraqları var və
bu demokratiya alqı-satqısında, mütləq iştirak edirlər və
maraqlarını da təmin edirlər.
- Hazırkı prezident Barak Obamanın Hillari Klintonu açıq
şəkildə dəstəkləməsi siyasi etika baxımından mə dərəcə
düzgündür?
- Bütövlükdə ən demokratik ölkələrdə belə inzibati rsurslar bəzi
hallarda seçki prosesinə cəlb edilir. Yəni, hakim partiya əlindəki
resusrslardan bu və ya digər səviyyədə və miqyasda istifadə edir.
ABŞ-dakı seçkilərdə də bu ənənənin olduğunu və özünü bariz şəkildə
büruzə verdiyinin şahidi oluruq. Çünki, vaxtilə eyni partiyadan
bir-birinə namizəd kimi rəqib olan Barak Obama və Hillari Klinton
bu gün müttəfiq kimi eyni mövqedən çıxış edirlər. Bu nəticə etibarı
ilə ABŞ-da keçirilən seçkilərin seşki əxlaqı məsələlərinə kölgə
salır. Bilirk ki, klassik demokratiyalarda prezident xalqın siyasi
iradəsini təmsil edən ali siyasi iradə kimi tərəfsiz olmalıdır.
Amma, indiki halda əslində dediyimiz mövqedə durmalı olan bir
prezidentin tərəf tutması həm demokratik ənənələr baxımından doğru
deyil, həm də siyasi əxlaq baxımından doğru deyil. Bir vaxt rəqib
kimi zəif cəhətlərini göstərdiyi adamı bu gün idallaşdırmaq və yeni
imicdə təqdim etmək siyasi əxlaqla ziddiyyət təşkil edir. Hesab
edirəm ki, ABŞ ictimaiyyətinin gözündən bu məsələlər qaçmır və əgər
doğrudan da xalq demokratiyası olsaydı, prezidentlər birbaşa
səsvermə ilə seçilsəydilər bu vaxta qədər və ondan sonra çox fərqli
nəticələr əldə oluna bilərdi.
azvision.az