Sovet vaxtı şair vəzifə kimi bir şey idi. Söhbət rəsmi statusdan gedirsə şair, yazıçı elə bil ki, həm "Raykom" katibi idi, həm molla idi, həm ziyalı idi. İndi o boşluqlar yoxdur artıq. Sovet vaxtı başqa idi axı. Çox sözlər deyilə bilmirdi. Hansısa şeirdə şairin ağlına gəlməyən mənalar axtarırdılar. Bunu həm oxucu axtarırdı, həm də o senzura axtarırdı.
Milli.Az xəbər verir ki, bu sözləri "Zaurla Günaydın"da qonaq olan Xalq şairi Ramiz Rövşən deyib.
Ramiz Rövşən şairlərin şeirlərində öz bioqrafiyalarını qeyd etdiyini bildirib:
"Ən gözəl şeir odur ki, oxuyan adam deyir ki, dilimin ucunda idi. Halbuki dilinin ucunda deyildi. Amma onun içində, ruhunda var idi. Əgər sənin şeirin o adamın ruhu ilə səsləşirsə... Şair şeirə öz bioqrafiyası ilə gəlir. Oxucu da o cür, şeirə öz bioqrafiyası ilə yanaşır. Birdən elə məqam olur ki, şairlə oxucu o şeirdə görüşürlər və şairin yazdığı şeirlə oxucunun oxuduğu şeir eyni deyil əslində".
Təhməz Təkin
Milli.Az